Przejdź do zawartości

Zachowania trudne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zachowania trudne (ang. challenging behaviour) to zachowanie, które swoim natężeniem, częstotliwością występowania lub długością trwania zagraża bezpieczeństwu osób w otoczeniu lub osoby je przejawiającej. Do tej grupy zachowań zalicza się również takie, które uniemożliwiają nabywanie nowej wiedzy i umiejętności lub zaspokajanie potrzeb życiowych.

Pojęcie to odnosi się przede wszystkim do osób z zaburzeniami zachowania, emocjonalnymi, autyzmem, czy niepełnosprawność intelektualna.

Przyczyny zachowań trudnych

[edytuj | edytuj kod]

Uważa się, że zachowania trudne są przejawem nieumiejętności przekazania otoczeniu informacji lub poradzeniu sobie z problemem.

Do podstawowych przyczyn zalicza się:

  • ból i dyskomfort fizyczny;
  • dyskomfort psychiczny;
  • brak możliwości komunikowania się z otoczeniem;
  • stawianie nadmiernych wymagań.

Strategie radzenia sobie z zachowaniami trudnymi

[edytuj | edytuj kod]

Są to różne metody i techniki wykorzystywane w celu redukcji zachowań trudnych. Dzielą się na strategie proaktywne i reaktywne.

Strategie proaktywne

[edytuj | edytuj kod]

Grupa technik i metod redukcji zachowań trudnych. Ich istotą jest stosowanie zanim wystąpi zachowanie. Ma to zmniejszyć prawdopodobieństwo jego wystąpienia.

Strategie reaktywne

[edytuj | edytuj kod]

Grupa technik i metod redukcji zachowań trudnych. Ich istotą jest stosowanie po wystąpieniu zachowania. Ma to zmniejszyć negatywne konsekwencje (ewentualne uszkodzenia ciała, mienia lub niemożliwość nabywania nowych wiadomości i umiejętności) oraz zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia danego zachowania w przyszłości.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Proaktywne kierowanie trudnymi zachowaniami. Strategie i wskazówki dla członków personelu.. W: Autica. Materiały na temat autyzmu. (zeszyt 1/2004). Warszawa: Fundacja SYNAPSIS, 2004, s. 41-55. ISBN 83-917824-8-4.